Η ΤΕ Κορινθίας του ΚΚΕ τιμά τη μνήμη του αξέχαστου Νότη Περγιάλη - Diogenis Press

ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

Home Top Ad

Post Top Ad

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Η ΤΕ Κορινθίας του ΚΚΕ τιμά τη μνήμη του αξέχαστου Νότη Περγιάλη


Δέκα χρόνια από τότε 10/11/2009 που αποχαιρετίσαμε για τελευταία φορά τον Νότη Περγιάλη στο αγαπημένο τόπο που έζησε και δημιούργησε τα τελευταία χρόνια, στους Αγίους Θεοδώρους.

«Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα/ τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια/ με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια/ λεβέντης εροβόλαγε. Στα μάτια του ένα σύννεφο/ μες στην καρδιά του σίδερο»… Αυτό το τραγούδι σιγοψιθυρίσαμε τότε, αυτό το τραγούδι που έβαλε τους στοίχους ο Νότης για έναν γενναίο συναγωνιστή του στην ΕΑΜική Αντίσταση, αλλά που έμεινε να συντροφεύει Ήρωες και Λεβέντες.

Γεννήθηκε στα Ανώγεια Λακωνίας. Πήρε μέρος στην ΕΑΜΙΚΗ Αντίσταση, συμμετείχε στους αγώνες και την πάλη του λαού μας για ένα καλύτερο μέλλον. Μέχρι το θάνατό του ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις με ερασιτεχνική ομάδα στους Αγ. Θεοδώρους.

Μαθητής του Βασίλη Ρώτα, συναγωνιστής του Μάνου Κατράκη, αγαπήθηκε για τα θεατρικά του έργα, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν (γαλλικά, δανέζικα, αγγλικά, γερμανικά), αλλά και για τις ερμηνείες του στο θέατρο και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, με σπουδαιότερες ίσως «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1964), στο ρόλο του Μαρίνου Αντύπα (σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για Οσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας 1965), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη), αλλά και στην «Ηλέκτρα» (1962), χωρικός – σύζυγος της Ηλέκτρας (σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, υποψήφια για Οσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας 1962).

Έγραψε πολλά θεατρικά έργα, όπως «Το κορίτσι με το κορδελάκι», «Χρυσό χάπι» και «Αντιγόνη της Κατοχής» (Λαϊκό θέατρο Μάνου Κατράκη 1954, 1958 και 1960 αντίστοιχα) κ.ά. «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», σε σενάριο των Νότη Περγιάλη και Γεράσιμου Σταύρου, αποτελεί την τηλεοπτική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη. Η σειρά προβλήθηκε το 1975 σε 50 σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια.
Συγγραφέας των βιβλίων «Όταν σηκώθηκαν τα δένδρα» (νουβέλα 1971), «Ο Ατάρ δεν πεθαίνει ποτέ» (1971), «Το κόκκινο πουλί», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» κ.ά.

Ο Νότης Περγιάλης «έφυγε» στα 89 του χρόνια, χωρίς ποτέ να πάψει να αγαπά τις Τέχνες και τα Γράμματα, να πιστεύει στα ιδανικά της ΕΑΜικής Αντίστασης για έναν καλύτερο κόσμο, πολιτικοποιημένος πάντα μέσα στους αγώνες και την πάλη για την ειρήνη.

Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του στον Ριζοσπάστη, τον Γενάρη του 2006, για την εναντίωσή του απέναντι στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο που προωθούνταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση:
«Τα μονοπάτια στα βουνά υπάρχουν ακόμα. Τα τουφέκια θα βρεθούν. Οι κονδυλοφόροι και οι πένες θα δουλέψουν. Εμείς, σα λαός, δε σκύψαμε το κεφάλι και ούτε πρόκειται να το σκύψουμε. Είμαστε λαός που θυμώνει και δεν ξεχνάει. Είναι ακατανόητο τι κατεργάζονται για τους λαούς. Καινούρια αίματα; Καινούριες περιπέτειες και διώξεις; Δε θα περάσουν αυτά. Υπάρχει τεράστια πείρα στους λαούς. Οι λαοί ξέρουν να αμυνθούν. Υπάρχει ο λόγος που δε σβήστηκε ακόμα ούτε από τα δέντρα, ούτε από τις πολιτείες, ούτε από τα χωριά. Αν έρθει άλλος ένας τρόπος για να καταπιέσουν τους λαούς, δε θα περάσει. Γιατί οι λαοί ξέρουν. Και αν ο σημερινός φόρεσε τα καλά του, δε μας ξεγελάει».

Η ΤΕ Κορινθίας του ΚΚΕ τιμώντας τη μνήμη του οργανώνει πολιτική-πολιτιστική εκδήλωση το Σάββατο 30 Νοέμβρη στους Αγ. Θεοδώρους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Post Bottom Ad