Το κοινωνικό αποτύπωμα της ιστορικής συμφωνίας Κράτους και Εκκλησίας

Νέα σελίδα ανοίγει στις σχέσεις μεταξύ του Κράτους και της Εκκλησίας μετά την ιστορική συμφωνία που κατέληξαν το απόγευμα της Τρίτης ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος.

Πλέον, το ελληνικό κράτος θα προχωρήσει προς τη θρησκευτική του ουδετερότητα -χωρίς φυσικά τις αστειότητες περί αφαίρεσης του σταυρού από τη σημαία κτλ- με ταυτόχρονη διευθέτηση του ζητήματος της εκκλησιαστικής περιουσίας, αλλά και το άνοιγμα περίπου 10.000 θέσεων εργασίας στο Δημόσιο.

Αναλυτικότερα, με τη δημιουργία και την από κοινού διαχείριση του Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας το ελληνικό Δημόσιο αποκτά επιπλέον πόρους, ίσους με το 50% των εσόδων του ΤΑΕΠ. Παράλληλα, η Εκκλησία αναγνωρίζει ότι μετά τη Συμφωνία παραιτείται έναντι κάθε άλλης αξίωσης για την εν λόγω εκκλησιαστική περιουσία.

Και φυσικά τα οφέλη δεν περιορίζονται εδώ, καθώς αποκτούν ακόμα μεγαλύτερο κοινωνικό αντίκτυπο με τη διαγραφή των περίπου 10.000 κληρικών από το Δημόσιο (σ.σ. Ενιαία Αρχή Πληρωμών). Πλέον, η ετήσια επιδότηση θα καταβάλλεται σε ειδικό ταμείο της Εκκλησίας και προορίζεται αποκλειστικά για τη μισθοδοσία των κληρικών. Παράλληλα, δίδεται η αυτονομία στην Εκκλησία να αποφασίζει για τον αριθμό των κληρικών της, χωρίς αυτό να επιβαρύνει πλέον το ελληνικό Δημόσιο, καθώς δεν αποτελεί πια υποχρέωσή του.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι αδειάζουν περίπου 10.000 θέσεις εργασίες σε μια στιγμή αρκετά κρίσιμη για την Ελλάδα, η οποία καλείται να καλύψει τις πληγές που της άφησαν τα μνημόνια τα τελευταία οκτώ χρόνια. Έτσι, η εν λόγω διάταξη του κοινού ανακοινωθέντος θα ανοίξει τον δρόμο για προσλήψεις σε τομείς που η χώρα έχει ανάγκη περισσότερο, όπως είναι η Υγεία και η Παιδεία.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί, ότι η συμφωνία δεν χαρακτηρίζεται ως «ιστορική» μόνο για το κοινωνικό της αποτύπωμα που περιγράφηκε παραπάνω. Ένα από τα διδάγματά της είναι ότι σε έναν ψύχραιμο και μακρυά από ακρότητες διάλογο, δύο πλευρές που παρουσιάζονταν μέχρι τώρα ως αντιμαχόμενες, μπορούν να καταλήξουν σε μια κοινά αποδεκτή συμφωνία επ’ ωφελεία τόσο της Πολιτείας, όσο και της Εκκλησίας.


ΠΗΓΗ:altsantiri.gr