Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και το… 14ο Volkswagen

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας δεν ήταν ένας, απλώς μεγάλος ηθοποιός. Ήταν ένα «διαμάντι» στα χέρια οποιουδήποτε συγγραφέα, σκηνοθέτη, παραγωγού, αφού το πλήθος των ταλέντων του, εκ φύσεως τα περισσότερα, τον καθιστούσαν πολυεργαλείο στον «καμβά» κάθε δημιουργού. Γοητευτικός, γιγαντόσωμος για την εποχή, με εκπληκτική φωνή, που μπορούσε να «υπηρετήσει» από την όπερα, ως τα λαϊκά του Ζαμπέτα, δραματικό ρεπερτόριο, παράστημα ώριμου πλειμπόι και ύφος αυστηρού πατέρα. Όλα αυτά καθιέρωσαν τον κοσμοπολίτη της οθόνης και του σανιδιού, ως έναν από τους κορυφαίους ηθοποιούς που γέννησε ποτέ η Ελλάδα.

Επαναστάτης στην αρχή, όταν από τα γκολποστ της ΑΕΚ, βρέθηκε στο Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει αργυροχρυσοχοΐα, για χάρη της οικογενειακής επιχείρησης και τα παράτησε σχεδόν αμέσως για να ανέβει στο σανίδι . Πριν από αυτό είχε μεσολαβήσει ένα μικρό διάστημα, κατά το οποίο φοίτησε στη σχολή υπαξιωματικών της Κέρκυρας, όπου «ασφυκτιούσε» και από όπου, κυριολεκτικά «δραπέτευσε»…

Στο Παρίσι, ο Λάμπρος ερωτεύτηκε μια ηθοποιό που του… έπεσε από τα χέρια, καθώς την μετέφερε πάνω στη σκηνή, στην παρθενική του εμφάνιση. Η ταχύτητα και ο τρόπος, με τον οποίο κάλυψε επί σκηνής το ατύχημα, εντυπωσίασε τους θεατές και το σκηνοθέτη. Ο σκηνοθέτης της παράστασης έμεινε τόσο εντυπωσιασμένος από την ψυχραιμία του, που του πρότεινε να μαθητεύσει δίπλα του. Μέχρι τον Β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν μέσα στους 5 πιο υποσχόμενους ηθοποιούς του γαλλικού θεάτρου, με το ψευδώνυμο Κωνστά Νταράς. Καθώς μεγάλωνε και αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, ο Λάμπρος απέκτησε «ιδιοτροπίες» – κάποιοι έλεγαν «εμμονές» – που τον χαρακτήριζαν με μοναδικό τρόπο σε όλη την περίοδο της καλλιτεχνικής του ωριμότητας. Ήταν για παράδειγμα, ο πρώτος που καθιέρωσε το «μαλακό» πακέτο τσιγάρων, την εποχή της κυριαρχίας της κασετίνας στα κινηματογραφικά πλατώ. Αρχικώς καπνίζοντας «Παλλάς» και στη συνέχεια REX. Ήταν αθυρόστομος και «κέρδισε» το δικαίωμα να βάζει και κάποιες βρισιές – για τότε – ανάμεσα στις ατάκες που προέβλεπε το σενάριο.

Μια από τις πιο πολυσυζητημένες «εμμονές» του κορυφαίου μας ηθοποιού αφορούσε την καταμέτρηση των Volkswagen. Ο Κωνσταντάρας δεν οδηγούσε ποτέ ο ίδιος. Κάτοικος των Νοτίων Προαστείων από τα μέσα της ζωής του, πάντοτε στη θέση του συνοδηγού, θεωρούσε «γρουσουζιά» να πηγαίνει προς το κέντρο, από τη Λ. Βουλιαγμένης και επέβαλε στον κατά περίσταση οδηγό να παίρνει τη Λεωφόρο Συγγρού. Στην διαδρομή μετρούσε σχολαστικά τα αυτοκίνητα, μάρκας Volkswagen που συναντούσε … Η Άννα Φόνσου, μάλιστα, αποκαλύπτει, ότι σε όλες τις φορές που συνεργάστηκαν – και ήταν πολλές – όταν έφτανε στο θέατρο, τη ρωτούσε σχεδόν επιτακτικά : «Δεν μου λες Άννα, πόσα Volkswagen είδες στο δρόμο, γιατί εγώ μέτρησα 13 και μπορεί να πάει γρουσουζιά».

Η Άννα Φόνσου, που για κάποιο διάστημα ακολουθούσε την ίδια διαδρομή με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, αποκάλυψε αργότερα πως για να μην τον στενοχωρήσει του έλεγε : «Μη σκας, είδα άλλα 2, ήταν 15», ακόμη κι όταν αυτό δεν ίσχυε. Γιατί, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ο Λάμπρος ήταν ικανός, να μελαγχολήσει, για τέτοια μικροπράγματα …

Άλλωστε, όπως αποκαλύπτει, ο Φρέντυ Γερμανός, ο αγαπημένος ηθοποιός βυθιζόταν συχνά σε μελαγχολική διάθεση, στις προσωπικές του στιγμές, ακόμα κι αν λίγο πριν είχε σκορπίσει απλόχερα το γέλιο, πάνω στο σανίδι.

Ο Λάμπρος, γεννήθηκε το Μάρτιο του 1913 και έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του1985. Ήταν μετρ στο τάβλι … Λάτρευε την αδελφή του Μίτση… Και ήταν πολιτικοποιημένος αφού έχει υπάρξει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, στο ψηφοδέλτιο του τότε Δημάρχου Αθηναίων, Δ. Πλυττά.

Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος



ΠΗΓΗ:altsantiri.gr