Φοβού τους κυβερνώντες και απαγορεύσεις φέροντες

"Και στο έντυπο και στο 13033 υπήρξε μια κατάχρηση από τους λίγους. Οι πιο πολλοί συμμορφώνονται ευλαβικά. Αλλά και αυτοί οι λίγοι μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα. Γι' αυτό θα αυστηροποιήσουμε το πλαίσιο αυτό".

Τάδε έφη κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, προκειμένου να προλειάνει το έδαφος για νέα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας. Βρίσκετε στα λόγια του κάποιο "βαρύ" επιχείρημα, και λογική αλληλουχία λόγου, που θα έπειθε για την επέκταση των απαγορεύσεων; Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Εφόσον είναι οι "λίγοι" που προκαλούν το πρόβλημα, γιατί δεν τους αντιμετωπίζει η Πολιτεία; Είναι, άραγε, ανίκανη;

Είναι οι "λίγοι", λοιπόν, που θα δημιουργήσουν πρόβλημα στους "πολλούς", είπε, αλλά θα μπει σε αυστηρότερη καραντίνα ολόκληρη η κοινωνία εξαιτίας τους, άφησε σαφώς να εννοηθεί. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, επανέλαβε το γνωστό -από την πρώτη στιγμή της εκδήλωσης της υγειονομικής κρίσης- κουραστικό, επικοινωνιακό μοτίβο της "ατομικής ευθύνης", αναπαράγοντας τις "λογικές" του κοινωνικού κανιβαλισμού, στρέφοντας τον έναν πολίτη εναντίον του άλλου, και επιρρίπτοντας τις ευθύνες για τη διάδοση του ιού στην ίδια την κοινωνία.

Κρατική "ευθύνη"

Ορθόν, ως έναν βαθμό όμως. Η "ατομική ευθύνη" είναι πολύ σημαντική στις σημερινές συγκυρίες. Από την άλλη, όμως, εκτός της "ατομικής", "κρατική ευθύνη" υπάρχει; Διότι, η σημερινή εικόνα των συνταξιούχων να συνωστίζονται έξω από τις Τράπεζες και τα ΕΛΤΑ για να πάρουν τη σύνταξή τους, ουδεμία υπευθυνότητα δείχνει. Ούτε κρατική, πρωτίστως, ούτε και "εταιρική" από τη μεριά των Τραπεζών και των άλλων Οργανισμών.

Κι' όμως, ήταν ευθύς εξαρχής γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γερόντων θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα με τις τραπεζικές και άλλες συναλλαγές, εξαιτίας του ότι δεν γνωρίζουν το ίντερνετ και οι περισσότεροι εξ' αυτών δεν διαθέτουν i-banking.

Άραγε, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να εκδώσει εγκαίρως οδηγίες, και να τις κοινοποιήσει μέσω των ΜΜΕ, ούτως ώστε οι πληρωμές να γίνονταν, κατά αλφαβητική σειρά, σε βάθος μερικών ημερών ή μιας εβδομάδας; Ποια "ατομική ευθύνη" επικαλείται η κυβέρνηση, όταν αδυνατεί να ασκήσει τις αρμοδιότητες της ως διαχειριστής του κράτους;

Άραγε, η "κρατική ευθύνη", η οποία, πλέον, έχει περιοριστεί μόνον στις απαγορεύσεις, αρχίζει και τελειώνει στις κατασταλτικές - αστυνομικές μεθόδους; Πάλι καλά, βέβαια, που εσχάτως οι αστυνομικοί, οι οποίοι είναι στα μπλόκα, εμφανίστηκαν με τα στοιχειώδη μέσα προστασίας (μάσκα, γάντια).

Άραγε, έχει φροντίσει η ηγεσία της ΕΛΑΣ και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να επιβάλλει σε ιδιώτες να προμηθεύσουν την Αστυνομία με τέτοια μέσα (σε "λογικές" τιμές), ή οι αξιωματικοί και τα μέλη της αναζητούν δεξιά - αριστερά να βρουν κάνα φαρμακείο για να τα αγοράσουν;

Ευτυχώς, πάντως, που εμφανίστηκε καθησυχαστικός ο κ.Πέτσας να δηλώσει ότι υπάρχει προβληματισμός στην κυβέρνηση για την εικόνα με τις ουρές στις Τράπεζες το τελευταίο διήμερο και να υπενθυμίσει ότι υπάρχει 10ήμερη αναστολή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Τώρα, ο Έλληνας πολίτης μπορεί να κοιμάται ήσυχος.

"Ευθύνη πολιτικών"

Εκτός της "ατομικής", της "κρατικής", της "εταιρικής", κ.ο.κ. "ευθύνης", υπάρχει και η ευθύνη των πολιτικών, αλλά και των κρατικών παραγόντων και των στελεχών του δημοσίου. Αν δεν την είδατε, ακόμη, μην την ψάχνετε!

Χρειάστηκε να μεθοδεύσει η κυβέρνηση και ειδικότερα ο υπουργός Εργασίας, Γ.Βρούτσης, την εκ περιτροπής εργασία των εργαζομένων, και την περικοπή εργασίας και μισθών κατά 50%.

Να ξεσηκωθεί το διαδίκτυο και τα social media και να ζητούν από τους υπουργούς και τους πολιτικούς να κόψουν αυτοί τους μισθούς τους κατά 50%, για να δώσουν τα χρήματα στα νοσοκομεία.

Να "αφυπνιστεί" η κυβέρνηση, μετά από τόσο "κράξιμο", και να εμφανιστεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός να απευθύνει "κάλεσμα" (όχι να υποχρεώσει) στους πολιτικούς για να δώσουν μέρος του μισθού τους.

Και τώρα, πια, ένας - ένας, πολιτικοί και κάποια κυβερνητικά και κρατικά στελέχη να εμφανίζονται δειλά - δειλά στα social media και να προβαίνουν σε σχετικές δηλώσεις "δωρεάς" (!) μισθού.

Άραγε, χρειαζόταν τέτοια κατακραυγή για να γίνει το αυτονόητο (αν γίνει); Όταν άλλοι πεθαίνουν, πολλοί χάνουν τις δουλειές τους, με άκρως δυσοίωνες προοπτικές να τις ανακτήσουν, νοικοκυριά καταστρέφονται, εταιρείες κινδυνεύουν να βουλιάξουν, οι μικρομεσαίοι τραβάνε τα μαλλιά τους, και όσοι δεν έκλεισαν, ή κυνηγάνε μύγες ή έχουν περιορίσει τον χρόνο λειτουργίας των καταστημάτων τους στο ελάχιστο από τον φόβο του κορονοϊού, κάποιοι αρνούνται να προβούν ακόμα και σε... συμβολικές κινήσεις.

Ας φροντίσουν, τουλάχιστον, οι αρμόδιοι για τη Βουλή, να λειτουργήσει το Κοινοβούλιο. Έστω και υποτυπωδώς. Με τη χρήση νέων τεχνολογιών. Διότι, ενώ άπαντες κόπτονται, δήθεν, για την διαδικτυακή διδασκαλία και λειτουργία του Δημοσίου, οι νέες τεχνολογίες φαίνεται πως περνούν τρέχοντας από την Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά εντός Κοινοβουλίου δεν μπαίνουν. Είναι, λίαν επιεικώς, απαράδεκτο για το ίδιο το πολίτευμα της Δημοκρατίας να έχει βάλει ουσιαστικά λουκέτο η Βουλή.

"Κορονο-φόρος"

Το μέτρο της "δωρεάς" του μισού -ή οποιουδήποτε ποσοστού- του μισθού δεν θα έπρεπε να περιορίζεται μόνον στους μισθούς πολιτικών και βουλευτών.

Επιβεβλημένο ήταν να διευρυνθεί σε όλα τα υψηλόμισθα στελέχη και παράγοντες της κυβέρνησης, τα τοποθετημένα σε ηγετικές θέσεις στους δημόσιους Οργανισμούς, καθώς και στους υψηλόμισθους κρατικούς παράγοντες και στελέχη. Και είναι πάρα πολλοί αυτοί.

Επιπλέον, σκόπιμο θα ήταν να επιβληθεί "κορονο-φόρος" στην οικονομική ελίτ, την ολιγαρχία και τους πάμπολλους διαπλεκόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες. Χρήσιμες είναι βέβαια οι δωρεές που κάνουν κάποιοι εξ' αυτών αυτή την περίοδο στο Δημόσιο, αλλά η Ελλάδα, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από... ελεημοσύνη. Χρειάζεται πραγματικά "μεγάλους δωρητές", όπως εκείνους που χρηματοδότησαν και στήριξαν με την ψυχή τους την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και την επανάσταση του '21.

Αλλά, θα πει κανείς, πως να επιβάλλει το κράτος "κορονο-φόρο"; Για να κάνει κάτι τέτοιο, πρέπει κατ' αρχήν να το θέλει η πολιτική ηγεσία του. Και, εν πάση περιπτώσει, ποιος να ψάχνει τώρα όλον αυτόν τον λαβύρινθο των offshore για να βγάλει άκρη;

"Λεφτόδεντρο" και "Κλεφτόδεντρο"

Αντί για μια τέτοια κίνηση, η οποία, έστω και μερικά ψίχουλα θα τα έφερνε στο ταμείο του κράτους, η κυβέρνηση ούτε καν έσπευσε να ελαφρύνει τον Έλληνα φορολογούμενο, αναστέλλοντάς του (άτοκα) την πληρωμή των "κεφαλικών φόρων", κάτω από τους οποίους λυγίζει εδώ και χρόνια. 'Η τις πληρωμές στις ΔΕΚΟ και στις Τράπεζες.

Αναμφισβήτητα, τα μέτρα που αφορούν την αναστολή πληρωμών προς το Δημόσιο για τις επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο, είναι θετικά. Ωστόσο, θεωρεί η κυβέρνηση ότι οι υπόλοιποι επαγγελματίες, εργαζόμενοι και άνεργοι, διαθέτουν τόσο μεγάλο "μαξιλάρι", που μπορούν άνετα να πληρώνουν και το Δημόσιο και τις ιδιωτικές υποχρεώσεις τους (σε Τράπεζες, νοίκια, κ.ο.κ.); Το "λίπος", που έλεγαν και κάποιοι άλλοι τα πρώτα μνημονιακά έτη, έχει εξαφανιστεί προ πολλού. Πλην εξαιρέσεων. Ας τις αναζητήσουν.

Για μια ακόμη φορά, όπως όλα δείχνουν, ακόμα και σε αυτούς τους δίσεκτους καιρούς του κορονοϊού, τα γνωστά υποζύγια της κρίσης θα εξακολουθήσουν να γεμίζουν τα ταμεία του κράτους.

Κατά τα άλλα, μην ανησυχείτε: Ήδη, τα μεταγωγικά αεροσκάφη μαρσάρουν στο διάδρομο απογείωσης των Βρυξελλών, έτοιμα να μεταφέρουν ντάνες τα ευρώπουλα στην Ελλάδα. Εξάλλου, η "ευρωπαϊκή αλληλεγγύη" ζει και βασιλεύει. Πολύ περισσότερο, λεφτά υπάρχουν, και μάλιστα πολλά. Ελπίζουμε, μόνο, να μην δοθούν όλα φωτογραφικά, σε ημετέρους. Πόσο μάλλον, που την "επόμενη ημέρα" θα ζητηθεί αναλυτικός "λογαριασμός" και "εξοδολόγιο".

Κι' όμως, μέσα σε αυτό το σκηνικό φόβου που προκαλεί η ίδια η επιδημία, αλλά και η ανασφάλεια για το αύριο, κάποια "παπαγαλάκια", δήθεν δημοσιολογούντες, εμφανίζονται στην κρατική και ιδιωτική TV να κουνάνε για μια ακόμη φορά το δάκτυλο στους Έλληνες (όπως το έκαναν στην περίοδο των μνημονίων), και να τους λένε: "Ντροπή σου να νομίζεις ότι υπάρχει λεφτόδεντρο!"

Ας πάψουν να προκαλούν όλες αυτές οι καλοπληρωμένες ντουντούκες τους πολίτες, και ας αναζητήσουν ποιος ωφελήθηκε από το "Κλεφτόδεντρο" που οδήγησε την Ελλάδα -και τον τομέα της Υγείας της- σε κατάρρευση. Διαφορετικά, ας καταθέσουν το 50% του εισοδήματός τους ως ελάχιστο "φόρο τιμής" για το κατεστραμμένο σύστημα Υγείας και αντιμετώπισης των κρίσεων της χώρας μας.

Νέες απαγορεύσεις

Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να αναλίσκεται στην επικοινωνιακή διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, καλλιεργώντας αντανακλαστικά κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ των πολιτών, σκόπιμο είναι να βγει να πει στους Έλληνες ότι, "επειδή και το σύστημα Υγείας μας είναι διαλυμένο, και λεφτά δεν υπάρχουν, είναι μονόδρομος η επέκταση των απαγορεύσεων".

Θα ήταν πολύ πιο έντιμο και σοβαρό.

Πόσο μάλλον, τη στιγμή που η Πολιτεία αδυνατεί να τεστάρει υγειονομικά ακόμα και τους 120 Έλληνες που, μετά μυρίων βασάνων -και κοροϊδιών- έφερε από το Λονδίνο στην Αθήνα.

Όταν, δεν υποβάλλει σε έλεγχο ούτε καν τους νταλικιέρηδες που έρχονται από χώρες "υψηλού κινδύνου".

Όταν δεν περνάει από έλεγχο τον γόνο εφοπλιστή, αλλά στη συνέχεια πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος τα μαλλιοκέφαλά του για να μεταφέρει μεταγωγικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας (με ειδική κάψουλα - και ορθώς) τον ανεύθυνο νεαρό, από την Ικαρία στην Αθήνα. Ελπίζουμε ότι, τουλάχιστον θα επιβληθεί στην οικογένεια κάποιο "κορονο-πρόστιμο", το οποίο ο εφοπλιστής θα δώσει στο Δημόσιο υπό τύπον "δωρεάς" (!).

Είναι γνωστό τοις πάσι, όμως, ότι τα απαγορευτικά μέτρα -"μένουμε σπίτι"- αποτελούν μια αμυντική αντιμετώπιση της επιδημίας. Είναι το βασικό μέτρο για να μην επεκταθεί. Και ορθώς γίνεται. Τι θα συμβεί, όμως, εάν στο άμεσο μέλλον δεν βγει το φάρμακο - εμβόλιο; Μια χώρα δεν μπορεί να μένει ες αεί σε καραντίνα.

Θα έχει, στο μεταξύ, οργανωθεί λίγο περισσότερο το σύστημα Υγείας της χώρας; Διότι, μπορεί να είναι καλό για τον κάθε κ.Κικίλια να τον παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις ότι σαρώνει, αλλά η Υγεία εξακολουθεί να έχει τα μαύρα της τα χάλια.

Έχει υπολογιστεί τι θα κοστίσει στη χώρα και στο κάθε νοικοκυριό η επέκταση της καραντίνας όλο τον Απρίλιο ή και τον Μάϊο (ενδεχομένως και παραπάνω), όπως υποστηρίζουν κάποιοι ειδικοί; Και σε αυτή την περίπτωση, τι επιπλέον μέτρα θα ληφθούν; Υγειονομικά και οικονομικά. Πόσο μάλλον, που ο Τουρισμός, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, μάλλον βαίνει προς κατάσταση... πανωλεθρίας.

Όπως, επίσης, ουδείς διευκρινίζει, έστω βάσει κάποιων μαθηματικών μοντέλων από αυτά που χρησιμοποιούν πλέον οι περισσότερες χώρες, τι θα συμβεί, εφόσον τα καταφέρουμε και περιορίσουμε την επιδημία, αλλά δεν έχει βγει ακόμα το εμβόλιο; Τι θα γίνει, δηλαδή, στην περίπτωση νέων -πιθανώς, μικρότερων, ελπίζουμε- κυκλικών κρίσεων της επιδημίας;

Από την άλλη, και τα στοιχεία που ανακοινώνονται για θανάτους και κρούσματα δεν είναι αρκούντως πειστικά για το πόσο πραγματικά έχει επεκταθεί -ή όχι- η επιδημία. Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν τις δυο επόμενες εβδομάδες ως κρίσιμες. Και πάνω σε αυτή την εκτίμησή τους, βασίζουν το σκεπτικό ότι θα είναι χρήσιμο να ληφθούν και νέα περιοριστικά μέτρα. Πόσο μάλλον, όταν οι πολίτες, εξαιτίας του παρατεταμένου εγκλεισμού στα σπίτια τους, έχουν αρχίσει να κουράζονται, και βγαίνουν κάπως περισσότεροι έξω.

Οι περαιτέρω απαγορεύσεις, πιθανώς, είναι απαραίτητες, προκειμένου η χώρα μας να μην οδεύσει στον δρόμο της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Αρμόδιοι για να το πουν, άλλωστε, είναι οι ίδιοι οι επιστήμονες, και όχι μόνον οι πολιτικοί. Όμως, επιβάλλεται να είναι λελογισμένες και, κυρίως, να συνδυάζονται με την οργάνωση του τομέα της Υγείας και του στοχευμένου ελέγχου του πληθυσμού, ώστε να καταπολεμηθεί με επιθετικούς τρόπους, όπως λέγουν οι ειδικοί, η επιδημία.

Τέλος, τα όποια νέα μέτρα και η προπαγάνδα τους, που συχνά καταντάει ύβρις προς τους πολίτες, να μην χρησιμοποιηθούν, όπως γίνεται έως τώρα, ως προπέτασμα καπνού για την "ηρωοποίηση" των κάθε λογής ανευθυνο-υπεύθυνων, και ως ευκαιρία για να περάσουν κάτω από τη μύτη του μουδιασμένου -από τον εγκλεισμό και τον φόβο του κορονοϊού- πολίτη ανήκουστα μέτρα.

Antinews