Προσδοκίες και μεσάζοντες φράζουν το δρόμο της ελιάς Καλαμών

Δυσλειτουργίες ανακύπτουν στον τομέα της επιτραπέζιας ελιάς και δη στη διαχείριση της ελιάς Καλαμών, ως αποτέλεσμα των αυξημένων προσδοκιών που έχουν καλλιεργηθεί και της ιδιότυπης διαδικασίας «αποθεματοποίησης» του προϊόντος από παραγωγούς, κυρίως δε από ενδιάμεσους μικροεμπόρους, οι οποίοι ενδιαφέρονται για το δικό τους εισόδημα, αδιαφορώντας  επί της ουσίας για την εξέλιξη του προϊόντος και την πορεία του κλάδου.

Η Agrenda και το Agronews έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό αποδέκτες ζωηρών διαμαρτυριών, κατά βάση από την πλευρά της μεταποιητικής βιομηχανίας, επώνυμα στελέχη της οποίας τονίζουν μετ’ επιτάσεως τη δυσκολία να προμηθευτούν το διαθέσιμο προϊόν, προκειμένου να οργανώσουν την παραγωγή τους και να προγραμματίσουν τις παραδόσεις στη διεθνή τους πελατεία.

Επί της ουσίας, το πρόβλημα είναι ότι, ενώ η συλλογή της ελιάς Καλαμών έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, το προϊόν που έχει παραληφθεί για περαιτέρω επεξεργασία από την μεταποιητική βιομηχανία δεν καλύπτει ούτε το 20% της συνολικής παραγωγής. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο Χάρης Σιούρας, επικεφαλής της ομώνυμης εταιρίας και των προϊόντων με την επωνυμία Selia που εξάγονται σε 40 χώρες, φέτος, η συνολική παραγωγή ελιάς Καλαμών υπολογίζεται να προσεγγίσει τους 50.000 τόνους, εκ των οποίων, στα χέρια της βιομηχανίας δεν έχουν φθάσει ούτε 10.000 τόνοι. Έτσι, ενώ οι πελάτες περιμένουν να κλείσουν οι παραγγελίες, οι μεταποιητικές επιχειρήσεις του κλάδου δεν ξέρουν, ούτε τι προϊόν θα παραλάβουν, ούτε σε ποια ποιότητα, ούτε φυσικά σε ποια τιμή. Υπάρχει λοιπόν ορατός ο κίνδυνος να μη βγουν οι παραγγελίες ή ακόμα από τη στιγμή που βγουν κατά προσέγγιση να αφήσουν εκτεθειμένους τους μεταποιητές – εξαγωγείς.

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί, είναι γεγονός ότι η ζήτηση για επιτραπέζια ελιά και δη για την ελιά Καλαμών βαίνει αυξανόμενη, έχοντας αφήσει θετικές εντυπώσεις αλλά και μεγάλες προσδοκίες σε πολλούς εκ των εμπλεκόμενων. Ειδικά αυτό που έγινε την εμπορική περίοδο 2016 – 2017, όταν η τιμή παραγωγού της ελιάς Καλαμών έφθασε τα 3,5 ευρώ το κιλό και πάλι γινόταν ανάρπαστη, έχει «ξυπνήσει» πολλούς, κυρίως ενδιάμεσους, οι οποίοι επωφελούνται της ευκαιρίας να βγάλουν ένα καλό, εύκολο και γρήγορο μεροκάματο.

Το ρεπορτάζ λέει ότι την τελευταία τριετία έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι πρόχειροι αποθηκευτικοί χώροι, δηλαδή τα μεγάλα πλαστικά δοχεία, όπου φιλοξενείται για μεγάλο διάστημα η ελιά, είτε σε σκέτο νερό, είτε με απλό συντηρητικό που τις περισσότερες φορές είναι λίγο αλάτι. Το θέμα είναι ότι η διαδικασία αυτή, όσο κι αν θεωρείται ασφαλής, υποβαθμίζει την ποιότητα του καρπού και σε πολλές περιπτώσεις δυσκολεύει κατά πολύ το έργο της μεταποιητικής βιομηχανίας.

Την ίδια στιγμή, ενισχύει το ρόλο των ευκαιριακών μεσαζόντων, πολλοί εκ των οποίων συχνά στερούν εισόδημα και από τους παραγωγούς, από τους οποίους έχουν αφαρπάξει την παραγωγή, τις περισσότερες φορές σε χαμηλή τιμή. Λέγεται ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι μεσάζοντες αυτής της μορφής, οι οποίοι, μέσα σε μια εμπορική περίοδο έχουν αποκομίσει κέρδη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, συχνά πολύ περισσότερα απ’ αυτά που μένουν ως «μερίδιο» είτε στον καλλιεργητή είτε στον μεταποιητή – εξαγωγέα που διαχειρίζεται το προϊόν.

Αναφέρονται μάλιστα μεσάζοντες αυτής της μορφής στη Λακωνία, που, εκμεταλλευόμενοι τη ζήτηση που υπάρχει, παραδίδουν σταδιακά αυτές τις μέρες παρτίδες με επιτραπέζιες ελιές οι οποίες αφορούν στην προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο (2017-2018) και όχι τη φετινή συγκομιδή (2018-2019).

Σε ότι αφορά τώρα την τιμή, μια δίκαιη τιμή για τον παραγωγό θεωρούνται τα 2-2.10 ευρώ το κιλό για ελιές Καλαμών της κατηγορίας 200 (στο κιλό). Πηγές της Agrenda αναφέρουν ότι και φέτος έχουν πληρωθεί ελιές και με 2,5 ευρώ το κιλό, ωστόσο, τα μεγάλα μεγέθη της Καλαμών είναι πολύ περιορισμένα και δεν αντιπροσωπεύουν την γενική εικόνα της αγοράς. Σημειωτέον ότι το πρόβλημα με την έλλειψη της ελιάς Καλαμών έχει ανακύψει τα τελευταία χρόνια και για την αιτία που προαναφέρθηκε, παρά το γεγονός ότι η καλλιέργεια του προϊόντος έχει διευρυνθεί και η ετήσια παραγωγή της χώρας μας φθάνει τους 50.000 τόνους όταν τα παλιότερα χρόνια δεν ξεπερνούσε τους 28-30.000 τόνους.     

ΠΗΓΗ:agronews.gr